มิยอ.. . ของฉัน(6)
ตอน ..สมาชิกใหม่
-----------------
ความตอนที่แล้ว พี่แก้วได้ทำวีรกรรม ทำคลอดให้เจ้าแมวขาว-ดำ ได้ลูกแมวมาสามตัว สีดำตัวนึง กับสีดำ-ขาว (ก็มันมีสีดำมากกว่าสีขาวนี่) อีกสองตัว รวมเป็นสามตัว.. หา.. สามตัวเหรอ เจ้ามิยอ แมวขาว-ดำ มีลูกสี่ตัวนะ.. หายไปไหนตัวนึงล่ะ (คนเขียนมั่วหรือเปล่า หรือว่าหลุด.. )
... . . .ก็... ก็. เรื่องมันเป็นอย่างนี้ … .
14 มิถุนายน 2550
พี่แก้วไปวัดศิริพงศ์ฯ เดินไปที่ประตูท้ายศาลา ..
(“ เฮ้ย... ใครเอาลูกแมวมาทิ้งไว้ที่นี่.. “) พี่แก้วตกใจ เห็นลูกแมวสามตัว สีดำตัวนึง สีดำ-ขาวอีกสองตัว อยู่ข้างประตูหลังนอกศาลา ใช่แล้ว... ก็ลูกของเจ้าแมวขาว-ดำ ที่พี่แก้วทำคลอดให้เมื่อวานนั่นแหละ คงมีใครเอามาทิ้งไว้ที่นี่
(“ ทิ้งไว้อย่างนี้เดี๋ยวคุณหมา คงคาบไปฟัดแน่เลย “) พี่แก้วเคยเจอมาแล้ว ลูกแมวถูกคุณหมาฟัดซะตายคามือพี่แก้วเลย ( ไม่ใช่มาฟัดลูกแมวในมือพี่แก้วนะ พี่แก้วไปเจอแล้วอุ้มมารักษาน่ะ ยิ่งรักษายิ่งแย่ลง แล้วก็ตายคามือ.. บรื๋อ...)
พี่แก้วอุ้มลูกแมวเข้ามาข้างใน ไปดูที่บนเก้าอื้ที่แมวคลอดเมื่อวาน เบาะนั่งบนเก้าอี้ก็ถูกยกไปแล้ว คงเป็นพระหลวงตาที่ดูแลศาลา มาเห็นเข้าคงว่าสกปรก เลยเอาลูกแมวออกไปทิ้งข้างนอก ให้แม่แมวเอาไปที่อื่น แล้วเอาที่รองนั่งไปทำความสะอาด พี่แก้วหาผ้าเก่าๆได้ผืนนึง เอามาปูใต้เก้าอี้ แล้วเอาลูกแมวมาวางๆไว้บนผ้า
(“ อยู่ที่นี่นะ .. แล้วแม่ไปไหนล่ะ.. เดี๋ยวคงมาน่ะ คงไปหาอะไรกิน รอเดี๋ยวนะ “) พี่แก้วบอกลูกแมว
พี่แก้วนั่งสมาธิอยู่แถวๆนั้น พอลืมตามา ลูกแมวหายไปตัวนึงแล้ว.. (“ หายไปไหนหว่า..?? “) พี่แก้วมองหาอยู่ สักพัก ก็เห็นแม่แมวมาคาบลูกแมวอีกตัวนึง แม่แมวขาว-ดำ ตัวเมื่อวาน ดูอ่อนแรงมาก ค่อยๆบรรจงคาบลูกแมวที่คอ ลูกแมวงอตัวนิ่ง แม่แมวเดินไปที่เก้าอี้ตัวใหญ่หลังพระประธาน มีผ้าสีเหลืองคลุมอยู่มิดชิด เจ้าแมวมุดเข้าไปแล้วกระโดดขึ้นไปบนเก้าอี้หายเงียบไป
ฟลุบ.. เจ้าแมวขาว-ดำ ผงกหัวขึ้นมาจากที่นอนเอาแรงอยู่อย่างเร็ว แววตาตกใจ ปนสงสัย ลูกแมวอีกตัวที่แหลืออยู่ที่ใต้เก้าอี้ มาอยู่ที่พุงเจ้าแมว พี่แก้วเห็นแม่แมวขาว-ดำ คาบลูกมาที่เก้าอี้ตัวนี้ ก็เลยจับลูกมาส่งให้ จะได้ไม่เหนื่อยมาก
“ ตกใจเหรอ.. คิดว่าไม่มีใครเห็นล่ะสิ หาที่ซ่อนลูกเก่งนี่ ดูแลลูกดีๆนะ.. “ พี่แก้วบอกเจ้าแมวขาว-ดำ ซึ่งยังมองพี่อก้วตาแข็ง ทั้งที่ดูอ่อนล้ามาก พี่แก้วปล่อยครอบครัวแมวไว้ แล้วไปเดินจงกรมต่อ
“ วันนี้เป็นไงบ้าง “ คุณยายสาถาม
“ ก็ดีค่ะ.. เมื่อกี๊ เจอลูกแมวอยู่ข้างนอกด้วย ไม่รู้ว่าใครเอาไปทิ้ง กลัวหมาจะฟัดเอา. . เลยเอามาไว้ข้างในแล้ว “
“ คงเป็นหลวงตาชั้น ที่ดูแลศาลาน่ะสิ เค้าไม่ค่อยชอบแมว เห็นเอาไปทิ้งบ่อย “
“ เดี๋ยวหนูจะไปขอหลวงตา ให้แมวอยู่ในศาลาก่อน เอาไว้โตๆ ค่อยให้ไปอยู่ที่อื่น “
“ ไม่มีทาง.. เป็นไปไม่ได้ เชื่อยาย “ คุณยายบอก
เย็นๆหลวงตาชั้นมาดูศาลาตามปกติ พี่แก้วรออยู่
“ หลวงตาเจ้าคะ.. ขอให้ลูกแมวอยู่ที่เก้าอี้นี่ก่อนได้มั๊ยคะ เอาไปข้างนอกเดี๋ยวหมามันฟัดเอา นะเจ้าคะ “ พี่แก้ว ขอให้หลวงตายอมให้แมวเลี้ยงลูกในศาลา
“ เอาสิ.. ให้อยู่ไป.. “ หลวงตาให้อยู่ง่ายๆ
“ ขอบคุณเจ้าค่ะ. “ พี่แก้ว งง..งง.. (“ ให้ง่ายๆ อย่างนี้เลยเหรอ ไหนคุณยายว่าหลวงตาจะไม่ยอมไง ...ยอมให้แมวอยู่ ง่ายๆก็ดีแล้วหละ “)
เป็นอันว่าเจ้าแม่แมวขาว-ดำ กับลูกอีกสามตัว ก็ยังได้อยู่ในศาลา คงพ้นจากการรบกวนของคุณหมา ไปได้พักนึง ..
หือ.. ยังมีลูกแมวสามตัวเหรอ... เอ้อ.. ใช่ ยังไม่เป็นสี่ตัวอีกเหรอ... หายไปไหนหว่า.. ไปดูกันต่อเถอะ..
15 มิถุนายน 2550
พี่แก้วเดินไปดูเจ้าแมวขาว-ดำ กับลูกๆ ทันทีที่มาถึงวัด เจ้าแมวขาว-ดำไม่อยู่ พี่แก้วดูลูกแมวบนเก้าอี้
(“ เฮ้ย.. . มีลูกแมวสี่ตัว.. ตอนทำคลอดมันมีสามตัวนี่ .. เมื่อวานก็มีสามตัว มาจากไหนอีกตัวนึงหว่า.. สีไม่เหมือนเพื่อนซะด้วย ลายทั้งตัวเลย “) มีลูกแมวเพิ่มมาอีกตัว สีเทากากีลายริ้วดำทั้งตัว เท้าขาว มีรอยเลือด บนเบาะด้วย สงสัยแม่แมวขาว-ดำ คงจะออกลูกเพิ่ม คงจะค้างอยู่ในท้องอีกตัว ออกช้ากว่าตัวอื่นตั้งสองวัน แต่ก็ดูแข็งแรงดี
(“ แล้วแม่แมวหายไปไหนล่ะ.. “) พี่แก้วมองหาแม่แมวขาว-ดำ
“ เมี๊ยว .. เมี๊ยว.... เจ้าแมว มาดูลูกเร็ว หายไปไหน.. “ พี่แก้วเรียกแม่แมว
ดูรอบๆ ไม่เห็นเจ้าแมวขาว-ดำ พี่แก้วเดินตามหา เดินในศาลาจนทั่ว ก็ไม่เจอ
(“ หรือว่าอยู่ข้างนอก.. “) พี่แก้ว ไปเดินตามหารอบๆศาลา ไม่เห็นมี
(“ ไปอยู่ไหนหว่า.. “) พี่แก้วเดินกลับมาที่ลูกแมว ลูกแมวนอนรวมกลุ่มกัน แต่ไม่เห็นแม่แมว พี่แก้วกังวลมากขึ้น นึกถึงสภาพแม่แมวขาว-ดำ ที่เห็นเมื่อวาน สภาพมันแย่มาก ดูอ่อนแรงมาก เมื่อวานคาบลูกมาบนเก้าอี้แล้ว ยังนอนพักตั้งนาน
(“ หรือว่า.. มันให้นมลูกแล้ว ไปนอนตายที่อื่น ก็แมวมันไม่ค่อยตายให้ใครเห็น..“) พี่แก้ว น้ำตาคลอ มองดูลูกแมว ภาพต่างๆเข้ามาในความคิดพี่แก้ว.. แม่แมวขาว-ดำ เดินมาโชว์ก้น , มาตามไปช่วยคลอดลูก, พี่แก้วทำคลอดลูกแมว ทีละตัว ทีละตัว , แม่แมวคาบลูกแมวมาไว้บนเก้าอี้ , แม่แมวขาว-ดำ นอนให้นมลูก เลียลูกทีละตัว. ... ..
น้ำตาค่อยๆ หยดลง แม่แมวหายไปจริงๆน่ะ แล้วลูกแมวล่ะ... . ยังนอนกันไม่รู้เรื่องเลย
พี่แก้ว คอยดูแม่แมวขาว-ดำ จนเย็นก็ไม่เห็น พี่แก้วกลับบ้านด้วยความเศร้าสร้อย
นี่ไง... มีลูกแมวเพิ่มขึ้นอีกตัวเป็นสี่ตัวแล้ว แต่แม่แมวหายไป...
.... แล้วก็ เกิดเหตุการณ์ ตาม -- >> มิยอ.. . ของฉัน (1) ตอน ไปหาหมอ
sing', 'มิยอ.. . ของฉัน(6) ตอน ..สมาชิกใหม่ 2007-10-04 / 18:33:13