มิยอ.. . ของฉัน(5)
ตอน ช่วยด้วย..!
ประมาณสี่ทุ่ม พี่โอโทรมาหาพี่แก้ว
“ เป็นไงบ้างพี่โอ ที่โน่นสนุกมั๊ย เมืองเค้าเป็นไงบ้าง หายไปเลย “ พี่แก้วถามเรื่องที่พี่โอไปสิงคโปร์ ที่ทำงานส่งไปฝึกเพิ่ม
“ อ้าว.. ส่งอีเมล์มาด้วยเหรอ ไม่ได้เปิดดูน่ะ ไม่คิดว่าพี่โอจะส่งอีเมล์มา “
“ พี่โอ แก้วเอาแมวมาอยู่ที่บ้านด้วย ชื่อมิยอ มีลูกแมวด้วยสี่ตัว น่ารักมากเลย “
“ ก็มันไม่สบาย.. . . แก้วไปทำคลอดให้มัน แล้วก็พามันไปหาหมอ.. .* + - $ @! % & .^. ...* “
ใช่แล้วพี่แก้วทำคลอดให้เจ้ามิยอ คือเรื่องมันเป็นมาอย่างนี้ . .....
12 มิถุนายน 2550
พี่แก้วไปวัดนั่งสมาธิอยู่ที่ศาลาใต้โบสถ์ ที่วัดศิริพงษ์ฯ หลังๆนี่พี่แก้วไปประจำ
วันนี้พี่แก้วนั่งสมาธิอยู่ ก็มีแมวขาว-ดำ ตัวนึงเดินมาข้างๆ เอาตัวมาถู พี่แก้วหันไปดู .. โห.. แมวสีขาว-ดำ ตัวโต ท้องโตมาก โตเหมือนจะปริออก คงท้องแก่มากๆแล้ว เอาข้างถูแล้วก็หันก้นให้
พี่แก้วเห็นมีน้ำไหลออกมาจากจิ๋มแมว เจ้าแมวก็เดินไปมาแล้วก็หันก้นให้ดู พี่แก้วเอามือลูบหัว มันก็ก้มหัวลงแต่ว่าก้นโด่ง หันก้นให้ดู (“ โห... เจ้าแมวทำไมท้องใหญ่อย่างนี้ มันเป็นอะไรของมันนะ เอาแต่หันก้นให้ดู ทำก้นโด่งด้วย ดูสิ มีน้ำไหลออกมาจากจิ๋มมันด้วย คงท้องแก่มาก ท้องโตมากเลย “)
“ เป็นอะไร มาโชว์ก้นทำไม เป็นอะไรหรือเปล่า.. มาอยู่เฉยๆ จะรักษาให้ “ พี่แก้วพูดกับแมว แล้วก็จับแมวนอนลง แล้วก็จัดการรักษาด้วยพลังจักรวาล ที่เคยไปเรียนมา รักษาอยู่พักนึง ก็นั่งสมาธิต่อ เลิกนั่งสมาธิเจ้าแมวขาว-ดำ ก็หายไปแล้ว
13 มิถุนายน 2550
วันนี้พี่แก้วไปถึงวัดประมาณ 11 โมง เร็วกว่าทุกวัน เจอคุณยายสาคุยกับแม่ชีอยู่ ที่ศาลาใต้โบสถ์
“ ดูแมวตัวนั้นสิ คงใกล้คลอดแล้ว เห็นน้ำคล่ำแตกแล้ว ที่จริงมันน่าจะคลอดตั้งนานแล้วนะ เห็นท้องตั้งนานแล้ว นั่นยังท้องโย้เดินอยู่เลย ไม่รู้ว่าจะไปคลอดที่ไหน ไปดูสิ “ คุณยายสาบอกพี่แก้ว ดูเจ้าแมวขาว-ดำ ตัวเมื่อวานที่มาโชว์ก้นให้พี่แก้วดู
พี่แก้วเดินไปหาเจ้าแมวขาว-ดำ มันเดินวนไป วนมา แล้วก็มาหันก้นให้ดู มีน้ำไหลออกมาจากจิ๋มเจ้าแมว
(“ เอาล่ะสิ.. ดูท่ามันจะคลอดจริงๆด้วย น้ำคล่ำแตกแล้ว .. ทำไงดีหว่านี่.. “)
“ ไหน จะไปคลอดที่ไหน พาไปซิ “ พี่แก้วบอกให้เจ้าแมวขาว-ดำ พาไปที่ๆจะคลอด
เอาสิ เจ้าแมวขาว-ดำ ออกเดินกึ่งวิ่ง ไปที่ข้างหลังศาลา พี่แก้วรีบเดินตามไป (“ เออ.. มันพาไปจริงๆด้วย “)
เจ้าแมวขาว-ดำ พาไปหลังศาลา ด้านหลังพระประธาน ที่เก้าอี้ตัวใหญ่ที่เอาไว้ให้พระเทศน์สูงเลยหัวเข่ามาหน่อย ลายทองอย่างสวย ปูเบาะสีแดง คลุมผ้าไว้มิดชิด ถัดไปหน่อยมีตู้กระจกตั้งอยู่ติดผนังข้างประตูหลัง ข้างในมีโครงกระดูกคนเต็มตัวยืนอยู่ เป็นกระดูกของคนที่ถวายที่สร้างวัด แล้วตั้งใจว่าจะให้เป็นวัดสอนสมาธิ - วิปัสนา
ถึงเก้าอี้ตัวใหญ่เจ้าแมวขาว-ดำ โดดขึ้นไปนอนแอ้งแม้ง หงายท้อง เงยหน้าตากลมดำมองพี่แก้วนิ่ง (“ เร็วๆสิ ช่วยทำคลอดให้หน่อย ช่วยด้วยนะ.. “)
พี่แก้วตามมาถึงเห็นเจ้าแมวขาว-ดำนอนหงายท้องมองอยู่ (“ เฮ้ย.. มันเอาจริง.. ทำไงหว่า ? ? ? .. เอาไงก็ต้องลองดูก่อน “)
พี่แก้วยืนโก้งโค้ง ก็เก้าอี้มันสูงกว่าเข่าหน่อยเดียว นั่งก็ไม่ถนัด ยืนตรงๆก็สูงไป เอามือคลำท้องเจ้าแมวขาว-ดำ ลูบเบาๆ คลำๆดูจับได้เป็นก้อนๆ ในท้อง (“ แล้วตัวไหนจะออกก่อนล่ะ .. ตัวแรกคงอยู่ใกล้ๆ จิ๋มมัน.. “)
พี่แก้วจับเจอก้อนใหญ่ในท้อง ใกล้จิ๋มเจ้าแมว ก็ค่อยๆเอามือดันช่วย
“ เอ้า.. ช่วยเบ่งด้วยสิ ช่วยกัน เบ่งหน่อย เอ้า อึ๊บ.. “ พี่แก้วบอกเจ้าแมวช่วยเบ่งด้วย พี่แก้วก็ช่วยเบ่งด้วย เจ้าแมวขาว-ดำ เกร็งตัวเบ่ง พี่แก้วก็ช่วยนวดท้อง ดันท้อง ช่วยเบ่ง เบ่งกันสักพัก หมดแรงก็พักกันหน่อย แล้วก็เบ่งกันต่อ
ช่วยเบ่งไป ก็เอามือดันไป ลูบไป เหงื่อซึมเต็มแผ่นหลัง หน้าก็มีเหงื่อเกาะเต็ม เมื่อยหลังก็เมื่อย
“ แม้ว..ว. ว “ เจ้าแมวร้องครางเบาๆ เกร็งตัว เอาเล็บจิกเบาะ
แมวเบ่งไป พี่แก้วก็ช่วยนวดท้อง ช่วยดันไป เจ้าแมวก็พลิกตัวไป - มา จากนอนตะแคง นอนคว่ำ นอนหงายให้พี่แก้วนวดท้อง
“ เบ่งหน่อยนะ เบ่งหน่อย อย่าเพิ่งหมดแรงนะ มาช่วยกัน อึ๊บ “ พี่แก้วช่วยลูบท้อง ดันเจ้าก้อนแรก มาด้านหลัง แต่ดูท่าเจ้าแมวขาว-ดำ จะไม่มีแรงเบ่งซะแล้ว (“ เอาล่ะสิ เจ้าแมวหมดแรงซะแล้ว ทำไงดีล่ะทีนี้ “)
เจ้าแมวนอนหายใจระรวย ท่าทางหมดแรงจริงๆ
“ ยังหมดแรงไม่ได้ .. เบ่งก่อน มา.. เดี๋ยวใส่พลังจักรวาลให้ “ พี่แก้วสงบใจรวบรวมพลังจักรวาล ปล่อยออกที่มือ เอามือลูบหลังเจ้าแมว พร้อมกับใส่พลังจักรวาลไล่ลงมา เจ้าแมวตัวเกร็งตามจังหวะที่ลูบมือลงมาที่ก้น พี่แก้วลูบไปเจ้าแมวก็เกร็งตัวเบ่งไป
“ ดีๆ เบ่งเข้า เบ่งไว้นะ “ พี่แก้ว จับเจ้าก้อนแรกดันออกมา แมวขาว-ดำ เบ่ง นอนคว่ำเอาเล็บจิกเบาะ เกร็งตัว
“ ออกมาแล้ว.. เบ่งเข้า อีกหน่อยเดียว “ พี่แก้วเห็นลูกแมวโผล่ออกมาแล้ว เป็นส่วนหางออกมาก่อน เห็นหางดำๆโผล่ออกมา (“ แล้วทำไงต่อหว่า.. เอาหางออกมาก่อน ดึงหางออกมาได้มั๊ยเนี่ย? “)
เจ้าแมวก็พยายามเบ่งอีก พี่แก้วก็ช่วยดัน จับก้นแมวที่ออกมาแล้วดึง ทั้งดึงทั้งดัน แมวก็เบ่งตัวเกร็ง ช่วยกัน ... ผลุบ
“ ออกมาแล้ว เฮ้อ.... “ ลูกแมวออกมาแล้ว สีดำทั้งตัว เจ้าแมวหยุดเบ่ง หายใจหอบ คนก็หอบไปด้วย
ลูกแมวสีดำ ตัวใหญ่กว่าลูกแมวที่เพิ่งคลอดทั่วไป ขนเต็มตัว นอนนิ่งไม่ดุกดิก (“ อ้าว.. ตายแล้วเหรอ.. หรือว่าลูกแมวมันตายในท้องแล้ว มันเลยคลอดเองไม่ได้ .. . “)
พี่แก้วใจแป้ว มองดูลูกแมวนอนนิ่ง เจ้าแมวขาว-ดำ ค่อยๆผงกหัว เอี้ยวตัวมาเลียตัวลูก เลียหัว เลียตัว เจ้าลูกแมวเริ่มกระดุกกระดิก แม่แมวก็เลียใหญ่ (“ เย้.. ยังไม่ตาย ดุกดิกแล้ว “)
พี่แก้วจับลูกแมวขึ้นมา เห็นมีรกเป็นติดกับสายสะดือลูกแมว พี่แก้วเอามือเด็ดออก หยิบชิ้นส่วนที่ออกมาด้วยกองไว้ข้างๆ ทั้งเลือดทั้งน้ำอะไรเต็มไปหมด
เจ้าแมวขาว-ดำ เลียลูกอยู่พักนึง ก็นอนนิ่งหมดแรง
พี่แก้วเอามือจับท้องแมวดู ค่อยๆลูบคลำก้อนในท้องแมว
“ ยังมีอีกเลย ต้องเบ่งอีกนะ เดี๋ยวหายเหนื่อยแล้ว เบ่งอีกนะลูกจะได้ออกมาอีก “ พี่แก้วคุยกับแม่แมว
มือก็คลำ ลูบ ดันก้อนในท้องแมวมาด้านก้น ปากก็พูดให้แม่แมวเบ่งไป
“ เอา เบ่งหน่อยนะ ช่วยกัน เบ่งเข้า.. “ พี่แก้วช่วยแม่แมวเบ่ง พร้อมกับดันท้องแมว นวดดัน ดัน
แม่แมวก็เบ่งพักนึงก็หมดแรง นอนพัก สักครู่ก็เบ่งใหม่ พี่แก้วก็ช่วยดัน ช่วยใส่พลังจักรวาล แมวก็เบ่ง เหงื่อชุ่มตัวพี่แก้วทั้งตัว พักใหญ่ ลูกแมวก็โผล่หัวออกมา
“ ออกมาแล้ว เห็นหัวแล้ว บ่งเข้าเร็ว อีกหน่อยนะ “ หัวลูกแมวสีขาว-ดำ โผล่ออกมา พี่แก้วจับหัวค่อยๆดึง เจ้าแมวก็เบ่ง ... (“ ออกมาอีกตัวแล้ว “)
แม่แมวพยายามเลียตัวลูกแมวอย่างอ่อนล้า เลียช้าๆ ดูออกว่าไม่ค่อยมีแรงแล้ว แต่ก็พยายามเลียตัวลูก พี่แก้วจับลูกแมวมาเด็ดสายสะดือออก เลียอยู่พักนึงก็นอนหมดแรง พี่แก้วเช็ดหน้ากับแขนเสื้อ
“ หมดแรงแล้วเหรอ ลูกยังออกไม่หมดเลย ยังมีอีกตัวนึง “ พี่แก้วคลำท้องเจ้าแมวขาว-ดำ เจออีกก้อนนึง (“ จะไหวมั๊ยเนี่ย หมดแรงทั้งคนทั้งแมว จะมีแรงเบ่งมั๊ยเนี่ย “)
“ เบ่งอีกนะ มีอีกตัวนึง “ พี่แก้วเอามือลูบท้องแมว ช่วยดัน เจ้าแมวก็พยายามเบ่ง แต่ดูอ่อนแรงจัง
“ พยายามหน่อยนะ เบ่งหน่อย เอ้า... อึ๊บ “ เจ้าแมวก็เบ่ง พี่แก้วก็ดัน ลูกแมวก็ไม่ออกมาซะที
เจ้าแมวขาว-ดำ เบ่งจนหมดแรง นอนหอบ (“ อ๋อย... เหมียว ... หมดแรงแล้วจ้า... อ๋อย.. “)
ทั้งคนทั้งแมวพักกันสักพักก็ เบ่งกันใหม่ แต่เจ้าแมวดูจะแผ่วลงไปมาก คงหมดแรง ก็ลูกที่ออกมาตัวใหญ่ ใหญ่กว่าลูกแมวทั่วไปมาก ขนเต็มตัวแล้ว มีเล็บแล้วด้วย พี่แก้วก็เหงื่อตก เมื่อยหลัง มือก็เลอะไปหมด ... . ปล้ำกันอยู่นาน ทั้งนวด ทั้งดัน คลำไป คลำมา ช่วยเบ่งก็แล้ว เชียร์ก็แล้ว .. . เจ้าตัวที่สามก็ไม่ออกมาซะที เจ้าแม่แมวก็นอนหมดแรง ดูอ่อนแรงมาก พี่แก้วก็ชักอ่อนแรงเหมือนกัน..
“ หมดแรงแล้วเหรอ.. . อีกหน่อยน่า .. นะ.. เบ่งอีกหน่อยนึง “ เจ้าแมวยังนอนนิ่ง หมดแรง
(“ เอาล่ะสิ ทำไงดี เจ้าแมวขาว-ดำ หมดแรงแล้ว.. . ทำไงดีหว่า.. “ ) พี่แก้วเริ่มจนปัญญา แม่แมวไม่เบ่งจะช่วยยังไงดี.. .
(“ ด้วยบุญกุศลทั้งหลายที่ข้าพเจ้าได้กระทำไว้ทั้งหมดทั้งสิ้น ขอให้เกื้อหนุน ช่วยให้เจ้าแมวตัวนี้ คลอดลูกออกมาได้ โดยปลอดภัยทั้งหมดด้วย “) พี่แก้วไม่รู้จะทำยังไงแล้ว ขอแรงกุศลทีเคยทำ ช่วยให้แม่แมวคลอดลูกได้ปลอดภัย มีเท่าไหร่เทให้หมดเลย เอาให้รอดก่อน
สิ้นความคิดอธิษฐาน พี่แก้วเอามือจับท้องเจ้าแมวขาว-ดำ ลูกแมวดำ-ขาว อีกตัวก็หลุดพรวดออกมา (“ เฮ้ย.. ออกมาง่ายๆ อย่างงี้เลยเหรอ .. “)
“ ออกมาแล้ว ออกมาอีกตัวแล้ว “ พี่แก้วจับลูกแมวที่เพิ่งออกมา มาให้แม่แมวดู มีพวงอะไรพวงนึงออกมากับลูกแมวด้วย แล้วก็มีสายยาวคาอยู่ที่จิ๋มแม่แมว (“ เอาไงดีหว่า สายอะไรวะ?? ) พี่แก้วเด็ดสายที่ออกมาจากจิ๋มแมวทิ้ง แล้วก็เด็ดสายสะดือ ที่ท้องลูกแมว แม่แมวขาว-ดำ ค่อยๆเลียลูกแมวตัวใหม่
(“ คงหมดแล้วมั๊ง ... มีอีกเปล่าหว่า.. รู้สึกว่ามันน่าจะมีอีกตัวนะ... แต่คลำดูไม่เห็นมีนี่ “) พี่แก้วเอามือคลำท้องเจ้าแมวขาว-ดำ ที่ตอนนี้ยุบลงมาก ก็ลูกแมวตัวใหญ่ออกมาตั้งสามตัว
“ หมดแล้วมั๊ง เป็นไงมั่ง เหนื่อยล่ะสิ .. ดูลูกดีๆนะ “ พี่แก้วคุยกับเจ้าแมวขาว-ดำ มือเปรอะ ไปหมด เหงื่อโทรม หัวยุ่ง เอาหน้าเช็ดกับแขนเสื้อ ลูกแมวนอนอยู่กับอกแม่นิ่ง เจ้าแม่แมวขาว-ดำก็นอนนิ่ง ดูท่าทางเหนื่อยมาก
พี่แก้วมองดูผลงานตัวเอง เจ้าลูกแมวสามตัว สีดำหนึ่งตัว สีดำ-ขาว สองตัว ตัวใหญ่เชียว (“ คงเพราะเจ้าตัวแรกมันขวางเอาก้นออก ก็เลยออกไม่ได้ ลูกแมวเลยอยู่ในท้องนานกว่าปกติ เลยตัวโตออกยาก แม่แมวเลยออกเองไม่ไหว เอ..หรือว่าลูกแมวมันอยู่ในท้องนานเลยตัวโต แม่แมวเลยคลอดยากคลอดเองไม่ไหว ก็ปกติแมวมันออกลูกไม่ให้ใครเห็นอยู่แล้ว มีที่ไหนมาตามคนไปทำคลอดให้.. “ )
ชื่นชมผลงานตัวเองสักพัก พี่แก้วก็เก็บชิ้นส่วนทั้งหลายที่ออกมากับลูกแมว เดินไปจะไปทิ้งที่ถังขยะ แล้วก็ล้างหน้า ล้างมือที่ห้องน้ำ
(“ โห. . บ่ายสองแล้ว ทำคลอดแมวนานอย่างนี้เลยเหรอ.. “)
“ หนู ไปไหนมาล่ะ เห็นตอนเพลแล้วก็หายไป ไม่เห็นนั่งสมาธิเลย “ คุณยายสาทักตอนเดินผ่านด้านหน้าศาลา
“ ไปทำคลอดแมวมาค่ะ ก็ตัวที่ชี้ให้ดูเมื่อกี๊ล่ะค่ะ “
“ ก็พอถามมันว่าจะไปคลอดที่ไหนมันก็พาไปที่หลังศาลา ก็เลยทำคลอดให้มันค่ะ ออกลูกมาสามตัว เพิ่งจะเสร็จนี่แหละค่ะ “ พี่แก้วเล่าย่อๆ
“ เหรอ.. ดีจังได้บุญเยอะนะ อนุโมทนาด้วย หนูเป็นพยาบาลเหรอ “ คุณยายถาม
“ เปล่าค่ะ ได้เรียนแพทย์แผนจีน ปีหนึ่งค่ะ “
“ แล้วหนูเก็บรกแมวไว้หรือเปล่า เอาเก็บไว้นะจะรวย เอาพาน ใส่ขี้ผึ้งวางไว้ที่บูชาพระ แล้วจะรวยนะ“ แม่ชีอีกท่านบอก
(“ มันจะรวยยังไงหว่า....แล้วถ้าเลี้ยงแมวไว้ไม่รวยกว่าเหรอ.. . “)
พี่แก้วคุยกับคุณยายครู่นึง ก็เดินเอารกที่อยู่ในมือไปทิ้งที่ต้นไม้ แล้วไปล้างมือ ล้างหน้า เดินไปดูเจ้าแมวกับลูกๆ ที่หลังศาลา เจ้าแมวขาว-ดำ นอนหมดแรงลูกๆสามตัวก็หลับอยู่ที่อกแม่แมว เย็นๆพี่แก้วก็กลับบ้าน
“ พี่ต้น วันนี้แก้วทำคลอดให้แมวด้วย แมวที่วัด เมื่อวานมันมาโชว์ก้นให้ดู วันนี้มันมาอีก พอถามมันว่าไหน จะไปคลอดที่ไหน พาไปซิ มันก็พาไปที่หลังศาลา แล้วก็นอนหงายเลย ... .. .. . .. . . . . . . .. . . .. “ พี่แก้วเล่าวีรกรรมให้พี่ต้นฟัง (“ ไม่นึกเลยว่าจะได้มาทำคลอดแมว ..... . . “)
นี่แหละที่มาของการได้พบกันของพี่แก้วกับเจ้าแมวขาว-ดำ มิยอ..... . . . ไม่รู้ว่าไปทำกรรมอะไรกันไว้ ถึงได้มาเจอกันแบบนี้.?
sing', 'มิยอ.. . ของฉัน(5) ตอน ช่วยด้วย..! 2007-09-21 / 12:36:32