มิยอ.. . ของฉัน(3)
ตอน.. เย้..กินข้าวแล้ว
---------------------
18 มิถุนายน 2550
สายๆ พี่แก้วพาแมวขาว-ดำ ใส่กระเป๋าไปหาหมออีก วันนี้เจอหมอนก (“.. เฮ้อ.. โล่งอก..“)
วันนี้แมวขาว-ดำ ไม่ทันได้วิ่งหนี ถูกวัดไข้ ฉีดยา แล้วก็ให้น้ำเกลืออีก แต่ว่าไข้ลดลงบ้างแล้ว พี่แก้วยังห่วงว่าถ้าแมวมันไม่กินข้าวจะทำไงดี?...
หาหมอเสร็จพี่แก้วพาแมวขาว-ดำกลับบ้าน เอาวางไว้ใต้โต๊ะที่เดิม ลูกแมวรีบมากินนม นอนเรียงกันดูดนม แมวขาว-ดำ ก็นอนชันคอดูพี่แก้วเหมือนเดิม
“ จะย้าย แมวไปไว้ที่อื่นดีมั๊ย? กลิ่นมันเหม็นนะ “ พี่ต้นขอความเห็น ก็แมวมีกลิ่นเน่าๆ เริ่มมีกลิ่นคลุ้งทั่วบ้านอ่อนๆ
“ ไม่เอา.. เอาไว้นี่แหละ จะเอาไปไว้ไหน?.. “ พี่แก้วเสียแข็ง ตัวเองก็เริ่มเหม็นเหมือนกัน แต่ก็ขอเถียงไว้ก่อน
“ เอาไปไว้ข้างบนก็ได้ ห้องน้ำข้างบนน่ะ ไม่ค่อยได้ใช้ มิดชิดดี เป็นสัดส่วนด้วย อยู่ข้างล่างก็เหม็นไปทั้งบ้าน “ พี่ต้นพยายามหาทางออก
“ จะเอาไปยังไงข้างบน ขนไปหมดนี่นะ ทั้งแม่ทั้งลูก “ พี่แก้วยังขวางอยู่
“ เอาน่า.. เดี๋ยวจัดการเอง อยู่ข้างล่างนี่ ใครไปใครมาก็วุ่นวาย มันคงไม่ได้พักหรอก “ พี่ต้นสรุปดื้อๆ
พี่แก้วไปวัดพี่ต้นก็จัดการ เอาแม่แมวขาว-ดำ กับลูกแมวใส่กาละมังไว้ เอาคอกแมวที่ทำไว้ ้ยกไปวางในห้องน้ำชั้นบน ใต้อ่างล้างหน้าที่ทำเป็นแผ่นปูนยื่นออกมาที่มุมห้องน้ำพอดี คอกแมวที่ทำไว้ ขนาดเท่าๆกับแผ่นปูนที่ยื่นออกมาพอดี เอาผ้าม่านกั้นรอบๆ ทับชายข้างนึงไว้บนขอบอ่างล้างหน้าด้วยกองหนังสือ ปล่อยชายเรี่ยพื้นพอดี
พี่ต้น ขนแมวไปไว้ในห้องน้ำชั้นบน แมวขาว-ดำ เข้าไปนอนที่มุม ลูกๆสี่ตัว ตามไปกินนม ยังไม่ลืมตากันเลย แม่แมวก็พยายามนอนตะแคงให้ลูกกินนมได้สะดวก
“ เป็นไงมั่ง ชอบหรือเปล่า “ พี่ต้นคุยกับแมวขาว-ดำ
“ ทำไมไม่กินข้าวล่ะ อย่างนี้ก็ไม่หายซะทีสิ กินข้าวจะได้หายเร็วๆ จะได้เลี้ยงลูกไง “
“ เดี๋ยวไปเอาข้าวมาให้กินนะ รอเดี๋ยวนะ “ พี่ต้นยังพยายามคุยกับแมวอยู่ แมวขาว-ดำก็นอนคอตั้งมองเขม็ง ไม่วางตา ไม่รู้ว่ามันคิดอะไรอยู่ บางทีมันคงคิดว่าคนนี่ถ้าจะบ้า คุยกับแมวได้เป็นวรรคเป็นเวรคิดว่าแมวจะรู้เรื่อง จะให้รู้เรื่องก็พูดภาษาแมวสิ...
พี่ต้นไปเอาปลาทูเข้าไมโครเวป แล้วก็แกะเอาเนื้อปลาทูใส่ถ้วยเล็กๆ ยกไปหาแมวขาว-ดำ
“ นี่..มาแล้ว มากินข้าวกัน.. . “ (“.. ไม่เห็นมีข้าว มีแต่ปลาทู “)
พี่ต้นหยิบเนื้อปลามายื่นใกล้ๆจมูกแมวขาว-ดำ แมวก็ดมๆ แล้วก็หันหน้าหนี
“ เอาน่า กินหน่อยนึง จะได้มีนมให้ลูกไง ปลาทูอร่อยนะ..“ พี่ต้นยังพยายามคุยกับแมว สงสัยคิดว่าตัวเองเก่ง คุยกับแมวรู้เรื่อง
“ กินหน่อยนะ เห็นมั๊ยลูกต้องกินนม เราไม่กิข้าวแล้วจะเอานมที่ไหนให้ลูกกิน “
“ กินแล้วจะได้หายเร็วๆไง จะได้เลี้ยงลูกได้.. “
พี่ต้นพูดไป ก็เอาเนื้อปลาไปจ่อที่ปากแมวขาว-ดำ เจ้าแมวดมๆ แล้วก็เลียเบาๆ แล้วก็ค่อยๆงับปลาจากมือพี่ต้น
“.. เอ้อ.. เก่งมาก กินเข้า เอากินอีกนะ..กินเยอะๆ “ แมวขาว-ดำ ค่อยๆเลียปลามือพี่ต้น แล้วก็งับเนื้อปลากินทีละหน่อย บางทีก็เลียโดนมือ ลิ้นแมวสากๆ
เออ.. ตกลงเจ้าแมวขาว-ดำ ก็ยอมกินข้าว(ปลา)จนได้ จากที่นอนกินก็เปลี่ยนมานั่งกินปลาจากมือพี่ต้น ไม่รู้ว่าพี่ต้นเก่งคุยกับแมวรู้เรื่อง หรือว่าแมวเก่งฟังพี่ต้นรู้เรื่องกันแน่... เอาเป็นว่าเจ้าแมวขาว-ดำ ยอมกินปลาก็แล้วกัน พี่ต้นโทรไปบอกพี่แก้วว่าแมวขาว-ดำ กินปลาแล้ว
แมวขาว-ดำ กินปลาเสร็จก็เลียมือ เลียปากทำความสะอาด ดูมันจะลดความเกร็งลงบ้างแล้ว พี่ต้นปิดผ้าม่านลง ดึงประตูห้องน้ำมาเปิดแง้มไว้หน่อยนึง ปล่อยแม่แมวกับลูกแมวไว้ในโลกส่วนตัวของมัน
บ่ายๆ พี่ต้นเห็นเจ้าแมวขาว-ดำ เดินมาที่ประตูหลังบ้าน พอพี่ต้นเดินไปดูใกล้ๆ มันก็หมอบลง
“ เอ้า ลงมาทำไม จะออกไปเดินข้างนอกเหรอ “ พี่ต้นแปลกใจ ไม่คิดว่าเจ้าแมวจะลงมา พูดพลางก็ เปิดประตูเหล็กหลังบ้าน เจ้าแมวยังหมอบอยู่ไม่กระดุกกระดิก พี่ต้นอุ้มแมวขึ้น เจ้าแมวก็ฉี่ออกมาหน่อยนึง พี่ต้นอุ้มไปวางที่บ่อทรายหลังบ้าน เจ้าแมวขาว-ดำก็รีบนั่งลงฉี่อยู่พักใหญ่
“ อ๋อ.. ปวดฉี่ลงมาฉี่เหรอ เก่งจัง ลงมาฉี่ด้วย “ พี่ต้นชมแมวที่คุยรู้เรื่อง
เจ้าแมวขาว-ดำ ฉี่เสร็จก็เอาขาหน้ากลบทราย แล้วเดินตัวลีบเข้าบ้านไป
พี่ต้นไปเอาที่ตักดินเวลาปลูกต้นไม้ มาตักทรายใส่ในอ่างพลาสติกสี่เหลี่ยม ที่ปกติเอาไว้ล้างจาน แล้วก็ยกไปไว้ในห้องน้ำ วางตรงมุมข้างอ่างอาบน้ำ เผื่อว่ามันเกิดปวดฉี่ตอนกลางคืน ตอนนี้ห้องน้ำชั้นบนเป็นบ้านของเจ้าแมวขาว-ดำ และลูกๆสี่ตัวไปแล้ว
ตอนเย็นพี่แก้วกลับมา แวะมาดูเจ้าแมวขาว-ดำ
“ ไหนเป็นไงบ้าง กินข้าวแล้วเหรอ “ พี่แก้วถามแมว (ไม่เห็นแมวมันตอบอะไร)
“ ดูสิหายไม่สบายหรือยัง “ พี่แก้วเอามือไปแตะจมูกแมวขาว-ดำ เจ้าแมวก็เอาหน้าหนี
“ ถ้าแมวไม่สบายจมูกจะแห้ง ถ้าสบายดีจมูกจะชื้น จมูกยังแห้งอยู่เลย “ อันนี้พี่แก้วบอกพี่ต้น
“ แมวมันกินข้าวแล้วเหรอ พี่ต้นทำไงน่ะ “
“ ก็เอาปลาให้มันกิน ทีแรกมันก็ดมๆ แล้วก็กิน กินไปตัวนึง กินได้เดี๋ยวก็หายแล้ว “
“ พรุ่งนี้ไปหาหมอ ก็บอกหมอขอยาเม็ดมาให้มันกินดู ถ้ากินได้จะได้ไม่ต้องพาไปหาหมอทุกวัน “
พี่แก้วดูแมวขาว-ดำ แล้วก็เอื้อมมือไปเล่นลูกแมวอยู่ครู่นึง เจ้าแมวก็นอนตะแคงชันคอมองพี่แก้ว ไม่ละสายตา
“ ปล่อยให้มันนอนเถอะ จะได้หายเร็วๆ “ พี่ต้นบอก
พี่แก้วละมือจากลูกแมว เอาผ้ามม่านปิดลงมา ปล่อยให้แมวขาว-ดำ อยู่กับลูก
ค่ำๆ พี่แก้วแกะปลาทูใส่ถ้วยมา
“ มาแล้ว ปลาทูมาแล้ว มากินกัน “ พี่แก้วบอกแมวขาว-ดำ พร้อมกับเปิดผ้าม่านขึ้น
“ พี่ต้นให้มันกินสิ “ พี่แก้วบอกพร้อมกับยื่นถ้วยใส่ปลาให้พี่ต้น
“ เอ้ากินซะ กินสิ.. นั่น กินซะ “ พี่ต้นยื่นชิ้นปลาให้แมวขาว-ดำ มันค่อยๆดม แล้วก็งับชิ้นปลาจากมือพี่ต้นเบาๆ
พี่แก้วดีใจใหญ่ที่แมวขาว-ดำ กินปลาให้เห็น
“ จะให้มันชื่ออะไรดีล่ะ? ชื่ออะไรดีน๊า..“ พี่แก้วถาม
“ ชื่อมิถุนายนสิ ก็มันมาเดือนมิถุนายน“ พี่ต้นบอก
“ ไม่เอาหรอก ชื่ออะไรยาว ไม่เห็นเพราะเลย “
“ งั้นชื่อมิถุนก็ได้ “ พี่ต้นยังไม่เลิก
“ ไม่เอา ไม่พราะ มิถุน ไม่เอาหรอก “ พี่แก้วยังไม่ชอบใจ
“ ชื่อมิยอก็ได้ “ พี่ต้นยังเสนอต่อ
“ มิยอ เหรอ เหมือนชื่อชาวเขา “
“ มิยอ ก็มิถุนายน “
“ เอาชื่อมิยอ จริงๆน่ะ? “ พี่แก้วยังลังเลใจ
“ เอ้า..กินอีก จะได้แข็งแรง หายไวๆนะ มีนมให้ลูกกิน “ พี่ต้นหยิบปลาให้แมวขาว-ดำกินอีก
“ ไหน ให้แก้วให้บ้าง “ พี่แก้วหยิบปลาไปยื่นให้แมวขาว-ดำ เจ้าแมวก็ดมแล้วงับกิน
“ เป็นไงอร่อยมั๊ย กินอีก กินอีกสิ “ แก้วบอกเจ้าแมวขาว-ดำ
แมวมิยอขาว-ดำ กินปลาจนหมด พี่แก้วเล่นกับลูกแมว เจ้าแมวก็มองตามไม่ละสายตา
“ ไปกันเถอะ มันจะได้นอน จะได้หายไวๆ “ พี่ต้นบอกพี่แก้ว เอาผ้าม่านลงแล้วปิดประตูแง้มไว้ ปล่อยให้มิยอนอนเลียลูก ที่เรียงแถวกินนมกัน..
'sing', 'มิยอ.. . ของฉัน(3) ตอน เย้..กินข้าวแล้ว 2007-09-21 / 11:32:58