มิยอ.. . ของฉัน(2)
ตอน บ้านใหม่
-------------
เย็นๆ พี่ต้นกลับมา พี่แก้วรีบพามาดูแมวขาว-ดำที่ใต้โต๊ะ
“ พี่ต้นดูสิ มันรักลูกมันมากเลย ไม่ค่อยจะมีแรงยังเลียลูกตลอด “ พี่แก้วเลื่อนเก้าอี้ที่บังช่องกลางโต๊ะออก
“ มันนอนชันคออย่างนี้ ตั้งแต่เอามายังไม่ยอมหลับเลย มองตาแป๋วไม่หลับเลย “ พี่แก้วบอก
แมวขาว-ดำ นอนตะแคงให้ลูกสี่ตัวกินนม คอตั้ง ตามองเขม็งมาด้านนอก ไม่ยอมนอนราบลง พี่แก้วมองมันทีไร เป็นต้องเห็นมันมองอยู่ทุกที
“ นี่ดูสิ ตัวใหญ่นะ เพิ่งจะออกมาก็ตัวใหญ่เท่านี้เลย คุณยายที่วัดยังบอกเลยว่าตัวใหญ่ ปกติลูกแมวเพิ่มออกมันตัวนิดเดียว นี่ไอ้ตัวสีดำมันออกมาเป็นตัวแรก “ พี่แก้วเล่า
“ แล้วไอ้ตัวลายๆน่ะ ออกมาตัวสุดท้าย ออกมาทีหลังตัวอื่นตั้งสองวัน หมอยังบอกเลยว่าไม่น่าจะรอด "
“ แมวมันคงกลัวเรานะ ดูสิมองนิ่งเลย คงกลัวเราจะทำอะไรลูกมัน “ พี่แก้วพูดต่อ
“ แม่ชีที่วัดบอกว่า นี่เป็นลูกคอกที่สามของมันแล้ว สองคอกที่แล้วมันไม่ได้เลี้ยง มีคนเอาไปทิ้ง หมากัดตายหมดมันเลยหวงลูกมาก “ พี่แก้วเล่าตามที่ได้ยินมา พี่ต้นดูแมวขาว-ดำ ที่นอนให้นมลูกอยู่ใต้โต๊ะ กลิ่นเหม็นเน่าโชยมาเบาๆ
“ ตัวมันเหม็นน่ะ ก็มันคลอดลูกแล้วก็ติดเชื้อก็เลยมีกลิ่นเน่า มีน้ำออกมาจากไอ้นั่นของมันด้วย หมอบอกมีไข้สูงด้วยมันกินยาแล้วน้ำลายฟูมปากเลย เลยต้องฉีดยาแทน ต้องเอาไปฉีดยาทุกวันแก้วเลยเอามาไว้บ้าน เอาไว้หายแล้วค่อยเอาไปคืนวัดนะ “ พี่แก้วเล่าถึงที่มาที่ไป
“ แล้วจะเอาไว้ตรงนี้เหรอ “ พี่ต้นถาม
“ เอาไว้นี่แหละ มิดชิดดี มันคงชอบ “
“ งั้นเดี๋ยวจัดที่ให้มันหน่อย “ พี่ต้นบอกแล้วไปเอาหนังสือที่ใส่ถุงพลาสติกไว้มาวางใต้โต๊ะ รอบๆเป็นคอกเปิดด้านหน้าไว้ด้านเดียว
“ เอาผ้าม่านมาปิดหน้าโต๊ะซะหน่อย.. “ พี่ต้นไปหยิบผ้าม่านสีน้ำเงินที่ห้องพระมาปิดหน้าโต๊ะ เอากองหนังสือวางทับชายไว้บนโต๊ะ ปล่อยชายคลุมลงมาหน้าโต๊ะ
“ นี่.. ลูกมันจะได้ไม่ไปไหน มิดชิดดี มันจะได้ไม่กลัวด้วย แมวมันไม่ชอบให้ใครไปยุ่งกับลูกมัน เดี๋ยวมันคาบลูกหนี “ พี่ต้นจัดสถานที่แล้วนั่งดูผลงานตัวเอง แมวขาว-ดำ ยังคงนอนตะแคงคอตั้งจ้องเขม็งไม่วางตา
“ หมอให้นมแพะมาให้ลูกแมวด้วย แล้วก็ปลากระป๋องสำหรับแมว แก้วซื้อปลาทูมาด้วย เอาไว้ให้มันกิน “
“ แก้วเอานมใส่สลิงให้ลูกแมวมันกินแล้วหน่อยนึง แต่ดูถ้ามันกินนมแม่มันได้ ก็คงไม่ต้องให้ “
“ แม่มันไม่ยอมกินข้าวน่ะ เอาปลากระป๋องแมวให้มันกินมันก็ไม่กิน “
“ แก้วเอาปลาใส่จานแล้ว เอาที่รองขาตู้มาสิ ใส่น้ำกันมดวางไว้นั่นแหละ เดี๋ยวมันก็กินเอง “ พี่ต้นบอก
ก่อนเข้านอนพี่แก้วมาเปิดผ้าม่านดู แมวขาว-ดำ ยังคงนอนตะแคงคอตั้ง จ้องพี่แก้วไม่วางตา
“ ยังไม่กินข้าวอีกเหรอ กินหน่อยสิจะได้หายเร็วๆ “ พี่แก้วคุยกับแมวขาว-ดำ แล้วขึ้นนอน
17 มิถุนายน 2550
สายๆ พี่แก้วจับแมวขาว-ดำออกมาจากใต้โต๊ะใส่กระเป๋าสีดำใบเดิม หิ้วไปขึ้นรถจะไปหาหมอ แมวขาว-ดำ นอนนิ่งไม่ขยับตัวในกระเป๋า
ถึงร้านหมอแก้วหิ้วกระเป๋าใส่แมวไป สงสัยร้านเพิ่งเปิดเห็นคนในร้านเดินมาล็อกประตู (“ อ้าว.. ไหงล็อกประตูซะล่ะ จะเข้าไปยังไง หรือยังไม่เปิด แต่เก้าโมงกว่าแล้ว น่าจะเปิดแล้วนะ “)
พี่แก้วเคาะประตูร้านให้คนในร้านเปิดประตู มีหมอผู้ชายมาต้อนรับ หมอนกไม่อยู่
“ แมวชื่ออะไรครับ “
“ เป็นแมววัดค่ะ ไม่มีชื่อ ... เมื่อวานเห็นเขียนชื่อ แมว. “
หมอผู้ชายดูไม่ค่อยสบอารมณ์ เอาแมวขาว-ดำ ไปที่ห้องตรวจวางแมวลงบนโต๊ะ เจ้าแมวที่สงบนิ่งโดดพรวดลงจากโต๊ะ วิ่งไปรอบห้อง ทั้งหมอทั้งพี่แก้วต้องช่อยกันวิ่งไล่จับ
“ จับได้แล้ว.. มานี่ “ หมอผู้ชายจับแมวขาว-ดำ นอนลงบนโต๊ะจัดการวัดไข้ เจ้าแมวขาว-ดำ สะดุ้งนิดนึง
ตกลงวันนี้เจ้าแมวขาว-ดำ โดนฉีดยา แล้วก็ให้น้ำเกลือด้วย ก็มันไม่ยอมกินข้าว
พี่แก้วพาแมวกลับบ้าน
“ โห... พี่ต้นทำที่อยู่ให้แมวใหม่เหรอ?.. “ พี่แก้วมองดูใต้โต๊ะ ที่จัดให้แมวขาว-ดำอยู่
พี่ต้น เอากล่องกระดาษ มาตัดขนาดใหญ่เท่าใต้โต๊ะพับขอบสามด้าน\r\nแล้วปูผ้าพลาสติก ปูกระดาษกล่อง แล้วก็ทับด้วยกระดาษหนังสือพิมพ์อีกชั้น
“ ลูกมันจะได้อยู่ในกล่อง ไม่เดินไปไหน ทำความสะอาดง่ายด้วย “ พี่ต้นบอก
พี่แก้วเอาแมวขาว-ดำ มาวางใต้โต๊ะ เจ้าแมวนอนตะแคงให้ลูกกินนม คอตั้งมองพี่แก้วไม่วางตา
“ วันนี้หมอนกไม่อยู่เจอหมอผู้ชาย ท่าทางอารมณ์ไม่ดีให้น้ำเกลือแป๊บเดียวเอง ชอบหมอนกมากกว่า “ พี่แก้วบ่นถึงหมอที่เจอมาวันนี้
“ ที่จริงสัตวแพทย์นี่น่าจะอารมณ์ดีนะ ส่วนใหญ่เห็นคนรักสัตว์เค้าก็ดีกัน “ พี่ต้นบอก
“ แล้วจะให้แมวมันอึที่ไหนดีล่ะ จะไปหาทรายที่ไหนดี “ พี่ต้นบ่น ในหัวก็คิดจะทำไงดี
ที่หลังบ้านพี่ต้นกำลังหาที่อึให้แมว ก็แมวมันอึเหม็นมากแล้วก็ชอบอึแล้วก็กลบ เป็นพื้นปูนส่วนนึงอีกส่วนเป็นพื้นปูด้วยก้อนปูนตัวหนอน พี่ต้นนั่งงัดปูนตัวหนอนที่ใช้ปูพื้นออกเป็นช่องสี่เหลี่ยมประมาณเมตรนึง นั่นไงมีทรายจริงๆด้วย ก็ปกติเค้าจะลงทรายปรับระดับก่อนที่จะปูตัวหนอน ก็ได้ที่สำหรับให้แมวอึแล้ว ทีนี้ก็ต้องสอนมันว่า มาอึที่นี่นะ
พี่ต้นค่อยๆเอื้อมมือไปจับแมวขาว-ดำที่ใต้โต๊ะ ก็ไม่รู้ว่าแมวมันคิดยังไงบ้าง บางทีมันหวงลูกมันมากอาจจะกัดเอา แมวขาว-ดำ ก็มองตามมือเฉยๆ พี่ต้นจับตัวแมว แมวก็พยายามขัดขืนแต่ก็อุ้มออกมาได้ แล้วก็อุ้มมาที่บ่อทรายหลังบ้าน เอาขาหน้าแมวขุดทราย แล้วก็บอกว่า
“ มาอึที่นี่นะ นี่มีทรายด้วย อึที่นี่นะ อย่าไปอึในบ้าน อึตรงนี้นะ “ พี่ต้นสอนแมวให้อึที่บ่อทราย
แมวขาว-ดำ พยายามชักขาหน้าออกจากมือพี่ต้น พี่ต้นปล่อยมือ มันก็หมอบเฉยๆ ท่าทางหวาดๆ
“ มาอึที่นี่นะ เอาหละ กลัวเหรอ กลับไปหาลูกกันนะ “ พี่ต้นคุยกับแมว แล้วก็อุ้มแมวขึ้น เจ้าแมวก็ฉี่ราดนิดนึง
“ กลัวมากเหรอ ฉี่ราดเลย ไม่ต้องกลัวนะ พากลับไปหาลูกแล้ว “ พี่ต้นอุ้มแมวขาว-ดำ กลับมาวางใต้โต๊ะ เจ้าแมวก็นอนดูลูก แล้วก็จ้องพี่ต้นเหมือนเดิม
กลางวันพี่แก้วไปวัด ต้องคอยอธิบายว่า เอาแมวไปทำอะไรบ้าง ก็เจอคุณยายสา คุณยายก็ถาม เจอแม่ชีคนอื่นๆ แม่ชีก็ถาม
เย็นพี่แก้วกลับมาดูแมวขาว-ดำ เจ้าแมวมันก็มองพี่แก้ว
“ ว้า. . ยังไม่ยอมกินข้าวอีก อย่างนี้เมื่อไหร่จะหาย “ พี่แก้วหมายถึงปลากระป๋อง ที่ใส่จานไว้หน้าเจ้าแมวขาว-ดำ ซึ่งยังอยู่ในสภาพเดิม
ลูกแมวสี่ตัวยังหลับอยู่กับอกแม่ ตื่นก็ดูดนมแม่กันเงียบๆ กินนมเสร็จก็หลับ พี่แก้วแอบดูทีไรก็เห็นแมวขาว-ดำ นอนตะแคง ชันคอมองตอบอยู่ทุกครั้ง (“ แล้วอย่างงี้จะหายไม่เนี่ยะ ข้าวก็ไม่กิน นอนก็ไม่นอน ดูทีไรก็นอนคอตั้งทุกที ... “)
ก่อนนอน พี่แก้วมาแอบดูเจ้าแมวขาว-ดำ ลูกแมวหลับกันแล้ว ลูกแมวตัวโตขนเต็มตัว แต่ตัวยังแดงๆอยู่เลย แม่แมวก็นอนชันคอมองพี่แก้วเหมือนกัน.
'sing', 'มิยอ.. . ของฉัน(2) ตอน บ้านใหม่ 2007-09-17 / 12:45:45', '